طبقه بندی راه هوایی (مالامپاتی) و نمای لارنگوسکوپی

طبقه بندی راه هوایی (مالامپاتی) و نمای لارنگوسکوپی

تقسیم بندی راه هوایی بر اساس اندازه زبان و ساختمان قابل مشاهده گلو انجام می شود . برای انجام این معاینه بیمار را در وضعیت نشسته قرار داده و در حالی که سرش را در وضعیت خنثی نگه داشته است ، دهانش را تا حداکثر ممکن باز می نماید و زبان خود را تا حد امکان بیرون می آورد . بیمار در هنگام معاینه نباید «آ» بگوید ، چون منجر به اشتباه در کلاسبندی راه هوایی وی می شود .این معاینه قبل از عمل و بیهوشی جهت پیش بینی سهولت لوله گذاری نای انجام می پذیرد . این طبقه بندی بوسیله دیدن ساختمان های حلق می باشد که به آن طبقه بندی مالامپاتی نیز می گویند . بنابراین راه هوایی را به چهار کلاس تقسیم می کنند :

Class I :  کام نرم ، چین قدامی و خافی لوزه و زبان کوچک دیده می شود .

Class II :  چین های لوزه و نوک زبان کوچک توسط قاعده زبان مخفی می شود .

Class III : تنها کام نرم و قاعده زبان کوچک قابل مشاهده است .

Class IV : حتی کام نرم هم قابل مشاهده نیست .

 

 بین عدد مالامپاتی و انچه در لارنگوسکوپی مستقیم دیده می شود و سهولت اینتوباسیون رابطه مستقیم وجود دارد . نمای ورودی گلوت هنگام لارنگوسکوپی مستقیم بصورت زیر درجه بندی می شود :

Grade 1 : سوراخ گلوت بطور کامل قابل رویت است .

Grade 2 : فقط بخش خلفی ورودی گلوت قابل مشاهده است .

Grade 3 : نتها نوک اپی گلوت قابل مشاهده است و هیچ قسمتی از گلوت دیده نمی شود .

Grade 4 : حتی اپی گلوت هم قابل مشاهده نیست .

اگر در معاینه زبان کوچک بطور کامل دیده شود ، کلاس یک راه هوایی و درجه یک نمای لارنگوسکوپی است و لوله گذاری نای آسان می باشد .

اگر در معاینه بیمار کام نرم دیده نشود ، کلاس 4 راه هوایی و درجه 3و4 نمای لارنگوسکوپی است . لوله گذاری داخل نای توسط لارنگوسکوپی مستقیم غیر ممکن و یا مشکل است .