parvovirus-B19
شنبه, ۷ دی ۱۳۹۲، ۰۵:۳۱ ب.ظ
تکثیر و بیماری زایی پاروویروسB19
پاروویروس B19 ویروسی از خانواده پاروویریده از DNA ویروس ها است که کپسید بیست وجهی با تعداد 32 تحت واحد به نام کپسومر دارد. این ویروس حاوی یک رشته DNA به عنوان ژنوم می‌باشد که ماهیت ژنتیکی این ویروس را تشکیل می‌دهد. نحوه انتقال این ویروس به بدن افراد مستعد، از طریق استنشاق قطرات آلوده به این ویروس می‌باشد. این ویروس از طریق مجاری دستگاه تنفسی به ششها منتقل می‌شود و پس از ورود به خون در بدن منتشر می‌گردد.
در صورتی که شخص مبتلا باردار باشد در 20 هفته اول آبستنی خطر انتقال این ویروس به جنین وجود دارد. در بخش‌هایی از بدن که خون‌سازی در آنها انجام می‌شود )در جنین در کبد و بزرگسالان در مغز استخوان( ویروس خود را به سلول‌های پیش‌ساز گلبول قرمز یا سلول‌های اریتروئیدی میرساند و از طریق خون جفت وارد بدن جنین می‌شود و از طریق جریان خونرسانی در بدن جنین منتشر می‌گردد. این ویروس پس از اتصال به سلول‌های پیش‌ساز اریتروئیدی به رسپتورهای خود که به نام آنتی‌ژن P معروف است و از جنس گلوگوزاید می‌باشد متصل شده،و از طریق پدیده اندوسیتوز وارد سیتوپلاسم سلول شده و از آنجا به طرف هسته حرکت می‌کند. ویروس، ژنوم خود را به داخل هسته سلول منتقل می‌نماید. ژنوم ویروس در هسته سلول مراحل تکثیر و نسخه‌برداری را در پیش می‌گیرد. در هسته سلول، DNA پلیمراز سلول میزبان، ژنوم ویروس را تکثیر می‌کند و از روی ژنوم ویروس، RNA پلیمراز میزبان نسخه هایی برای پروتئین سازی می‌سازد.
نسخه‌های مربوط به پروتئین‌های ویروسی از منافذ هسته به درون سیتوپلاسم منتقل و در سیتوپلاسم بر روی ریبوزوم ترجمه شده و پروتئین‌های ویروسی ساخته می‌شود. این پروتئین‌ها مجدداً به هسته سلول برگشته و با ژنوم تکثیر شده ویروس آمیخته می‌گردند. ابتدا اجزاء پروتئینی با یکدیگر مونتاژ شده و کپسید کامل ویروس را می‌سازند و پس از تکمیل کپسید، ژنوم تک رشته‌ای ویروس از منافذ این کپسید به داخل آن وارد شده و به این طریق ویروس کامل ساخته می‌شود. تعداد زیادی ویروس در روند تکثیر این ویروس در هسته سلول مونتاژ و تکثیر می‌شوند و در هسته سلول میزبان تجمع می‌یابند و سلول میزبان را متلاشی می‌کنند. پس از متلاشی نمودن مجدداً این ویروس رها شده و می‌تواند سلول‌های دیگر را آلوده کند. در میزبان آلوده علائم ابتلا به ویروس به صورت راش‌های قرمز رنگ پوستی و در صورت بچه‌ها بصورت قرمزی که شبیه به سیلی خوردن است دیده می شود.
در صورتی که شخص مبتلا بانویی باردار باشد و ویروس در جنین ایجاد عفونت نماید در 20 هفته اول آبستنی به دلیل کم‌خونی شدید و ایجاد عارضه هیدرپس فتالیس جنین از بین می‌رود. ویروس پس از تکثیر در سلول‌های ارگان‌های خون‌ساز مجدداً وارد خون شده و در صورتی که وارد خون سیاهرگی گردد به داخل ریه منتقل شده و مجدداً از طریق بازدم خود را به محیط خارج میرساند و به افراد مستعد دیگر منتقل می‌گردد و سیکل تکثیر و عفونت جدیدی را آغاز می‌نماید
دریافت فایل ویدئو 
دریافت فایل صوتی 
دریافت فایل نوشتاری 